maandag 15 december 2014

OORLOGSHERINNERINGEN VAN EEN RENKUMS JONGETJE (Joost Dijkerman) 1

Door Joost Dijkerman, september 2014

Deel 1: De Duitsers de baas; de school van mijn vader naast ons huis wordt een Duitse kazerne.
10 Mei 1940. De inval van de Duitsers in ons land. Ik ben dan drie en een half. We wonen nog maar net in Renkum. Mijn vroegste herinnering is dat we toen een paar dagen bij vrienden hebben gelogeerd.
Daarna werd alles weer redelijk normaal. Ik ging naar de bewaarschool en  naar de hervormde school bij de Wilhelminalinde (waar nu de dierenkliniek is). Mijn vader was daar hoofd van de school. Wij woonde er vlak naast op Utrechtseweg 131 (nu 139).




Met mijn zus en vriendin voor ons huis, 1943
 Het was een heerlijke tijd. Ik speelde veel in de uiterwaarden. Dat was aan de overkant van de weg. Je kon er geweldig vliegeren. ’s Zomers stond het er vol bloemen. We plukten veldboeketten. Ook speelde ik bij de veerpont. Soms voeren we mee en sprongen er dan op het nippertje af zonder natte voeten te halen. Totdat de veerbaas boos werd. Zwemmen leerde ik in het Rijn zwembadje.

Foto 1943
Eind 1943 veranderde de situatie. Vaders school naast ons huis werd gevorderd als Duitse kazerne. Als ik ’s ochtend uit mijn slaapkamerraam keek, zag ik het schoolplein volstaan met soldaten die exerceerden. Ik hoorde officieren brullen. Als zevenjarig jochie vond ik het spannend. Vooral de motorkoeriers. De Heil Hitler groeten waren niet van de lucht. Vaak stond ik bij het hek van onze tuin te kijken naar de soldaten. Soms kreeg ik snoepjes en een aai over mijn bol. Ik vond het allemaal heel normaal. Ik wist niet anders. Ik kende geen wereld zonder Duitsers die de dienst uit maakten.
De school gefotografeerd in 2011
Dat mijn vader onderduikers hielp en daarbij gevaar liep, het ontging me volledig. Soms was er wel eens een (Joods) kind minder in onze klas. Daar werd geheimzinnig over gedaan en zeker in de klas geen aandacht aan besteed. Wat we  spannend vonden, was als mijn zusje en ik op de uitkijk moesten staan terwijl onze ouders naar de verboden omroep Radio Oranje luisterden. Op een dag werden een aantal notabelen uit Renkum opgepakt en in de cel gezet. Daar was vader bij en ook Buddingh, de directeur van het postkantoor. Gelukkig kwamen ze de volgende dag weer vrij..

Schoolfoto met vader en zus, 1943

Geen opmerkingen:

Een reactie posten